Zintegrowane rozwiązanie EOMAP na płytkie wody, które dostarcza cennych informacji dla inżynierów zajmujących się badaniem płytkich brzegów akwenów morskich czy śródlądowych.

Pionowy układ odniesienia danych batymetrycznych pochodzących z satelity

Wszystkie dane odniesione są domyślnie do najniższego pływu astronomicznego. Inne pionowe układy odniesienia, takie jak średni poziom morza, może być zastosowany na żądanie.

Dane batymetryczne w formacie ENC

Dane mogą być dostarczone w formacie S-57.

Maksymalna głębokość mapowania.

Maksymalna głębokość wody dla jakiej można zastosować metodę batymetrii satelitarnej jest podobna do maksymalnej głębokości penetracji światła słonecznego. Ponieważ różni się to w zależności od pory roku i lokalizacji, nie można ogólne stwierdzić właściwej głębokości. Przeanalizowane głębokości mapowania dla Morza Bałtyckiego wynoszą od 2 do 15m. Dla porównania głębokości mapowania dla innych akwenów: Morze Czerwone (20–30 m), Zatoka

Perska (5–15 m z północy na południe), Morze Śródziemne (20–30 m), Morze Karaibskie (20–30m), zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych (5–15 m), region Pacyfiku (20–30 m).

Istnieje możliwość oszacowania wykonalności batymetrii satelitarnej dla konkretnego obszaru.

Format danych

Domyślne typy plików dla danych batymetrycznych to pliki ASCII XYZQ (chmura punktów), GeoTIFF (pliki rastrowe z georeferencjami), nakładki KMZ dla Google Earth, mapy PDF i pliki typu shape. Wszystkie dane posiadają „szybki podgląd” oraz informację o zgodności z normą ISO 19139. Inne formaty, takie jak ENC i CAD, są dostępne na życzenie.

Dane w programach typu GIS

Wszystkie dane EOMAP są zgodne ze standardami OGC i można je łatwo otwierać, wizualizować i analizować w dowolnym systemie GIS.

Dane w programach hydrograficznych

Wszystkie produkty EOMAP są zgodne ze standardami OGC i można je łatwo otwierać, wizualizować i analizować w dowolnym oprogramowaniu hydrograficznym.

Łączenie danych do istniejących modeli

Dane EOMAP są zgodne ze standardami OGC i zawierają metadane zgodne z normą ISO 19139.

Można je łatwo otwierać, wizualizować i analizować za pomocą skryptów lub modeli.

Usługa EOMAP pozwala uzyskać ilościowe informacje na temat erozji wybrzeża dla linii brzegowej obszaru przybrzeżnego. Możliwe jest dokonanie analizy aktualnej linii brzegowej oraz dostęp do informacji historycznych sprzed kilkudziesięciu lat.

Proponowana przez ESCORT Sp. z o.o. usługa firmy EOMAP zapewnia ocenę aktualnej  linii brzegowej, a także monitorowanie zmian w celu oceny stopnia akrecji lub erozji. Analizy opierane są na różnych źródłach satelitarnych, takich jak satelity Copernicus Sentinel-2 lub WorldView firmy DigitalGlobe.

Niepewność pomiaru głębokości Z

Niepewność pomiaru głębokości jest dostarczana wraz z danymi i jest wyrażona jako granice ufności LE90, co oznacza, że 90% danych mieści się w określonej niepewności głębokości. Te niepewności są kombinacją niepewności modelu wewnętrznego (takich jak czułość czujnika) i niepewności zewnętrznych (niepewności dotyczących pływów) i są porównywane z danymi z pomiarów terenowych lub z danymi na mapie, jeśli są dostępne. W warunkach idealnych oraz przy dostępności danych z pomiarów terenowych dane SDB EOMAP podawane są z dokładnością do 0,5m LE90. Bez dostępu do danych z pomiarów terenowych, niepewność wzrasta i wynosi zazwyczaj od 0,5 m do 1,0 m LE90, a współczynnik zależny od głębokości wynosi od 10 do 15% głębokości wody.

Niepewność pomiaru pozycji XY

Niepewność geolokalizacji zależy od rozdzielczości przestrzennej siatki danych batymetrycznych, a tym samym od źródła obrazów satelitarnych. Są one wyrażone jako granice ufności CE90, co oznacza, że 90% danych mieści się w określonej niepewności poziomej. Dla siatek batymetrycznych równych 2 m niepewność pozioma wynosi 5 m CE90, dla siatek 10 m to 10 m CE90 lub lepsza, a dla siatek 30 m to 30 m CE90.